ХАББЛ ПАРАМЕТРІНІҢ МАСШТАБТЫ-ИНВАРИАНТТЫ ЖӘНЕ ТОЛҚЫНДЫҚ ТАБИҒАТЫ.
DOI:
https://doi.org/10.31489/2021No2/81-89Кілт сөздер:
Хаббл параметрі, гравитациялық толқындар, фракталдық өлшем, ғаламның кеңеюі.Аңдатпа
Астрофизикалық бақылауларға сәйкескелетін Хаббл параметрінің мәні теориялық тұрғыдан ʌСDM моделін қолданбай анықталған. Бақыланған галактика мен оның координатасына дейінгі ара-қашықтықтың бейсызық фракталдық моделі ұсынылған. Қашықтық фракталдық өлшем ретінде анықталады, оның өлшеу масштабы белгілі фракталдық модельдерден айырмашылығы, қажетті өлшемнің өзінің бекітілген мәнінен (нөлдік ауырлық радиусы) ауытқуына сәйкес, оған қатысты масштабты инвариант қабылданды. Біз ұсынған нақты анизотропты фракталдың өлшемі пайдаланылды, ол байқауға дейінгі қашықтықтың өсуін модельдейді. Бұл өлшем сонымен қатар әр түрлі каталогтардан алынған гравитациялық толқындар мен галактикалар жиынтығы теңдеуінің фазалық портретінің таңғажайып тартқышының максималды өлшемі екендігі көрсетілген.
References
"1 Riess A. G. et al. A 2.4% determination of the local value of the Hubble constant. The Astrophysical Journal. 2016, Vol. 826, No. 1, pp. 56-61.
Ade P. A. R. et al. Planck 2013 results. XVI. Cosmological parameters. Astronomy & Astrophysics. 2014, Vol. 571, pp. A16.
Kuo C. Y. et al. The megamaser cosmology project. V. An angular-diameter distance to NGC 6264 at 140 Mpc. The Astrophysical Journal. 2013, Vol. 767, No. 2, pp. 155-159.
Nojiri S. I., Odintsov S. D. Introduction to modified gravity and gravitational alternative for dark energy. International Journal of Geometric Methods in Modern Physics. 2007, Vol. 4, No. 01, pp. 115-145.
Maeder A. An alternative to the ΛCDM model: the case of scale invariance. The Astrophysical Journal. 2017, Vol. 834(2), pp. 194-200.
Maeder A. Scale-invariant Cosmology and CMB Temperatures as a Function of Redshifts. The Astrophysical Journal. 2017, Vol. 847, No.1, pp. 65-69.
Maeder A., Gueorguiev V. G. Scale-invariant dynamics of galaxies, MOND, dark matter, and the dwarf spheroidals. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 2020, Vol.492, No.2, pp. 2698 – 2708.
Peebles P. J. E. The large-scale structure of the universe. Princeton university press. 1980, 440 p.
Landau L.D, Lifshitz E.M. Field theory. Elsevier Science, 2013, 218 p.
Nicolis G., Prigogine I. Exploring complexity an introduction. 1989, 107 p.
Strong M. D., Crescimanno M. Lagrange point stability for a rotating host mass binary. Physical Review D. 2020, Vol.102, No. 2, pp. 024052.
Zhanabaev Z.Zh. Fractal model of turbulence in the jet. Proceedings of the SB Acad. of Sci. USSR. Technical Science series. 1988, Vol.4, pp. 57 – 60. [in Russian].
Zhanabaev Z.Zh., et al. Electrodynamic characteristics of wire dipole antennas based on fractal curves. Journal of Engineering Science and Technology. 2019, Vol.14, No. 1, pp. 305 – 320.
Feder J. Fractals. Springer Science & Business Media, 2013, 183 p.
Chhoa J. F. An Adaptive Approach to Gibbs’ Phenomenon. Master's Thessis. 2020, 111 p.
García-Farieta J. E., Casas-Miranda R. A. Effect of observational holes in fractal analysis of galaxy survey masks. Chaos, Solitons & Fractals. 2018, Vol. 111, pp. 128-137.
Karachentsev I.D., et al. A catalog of neighboring galaxies. The Astronomical Journal. 2004, Vol. 127(4), pp. 2031.
Ahumada R., et al. The 16th data release of the Sloan Digital Sky Surveys: first release from the APOGEE-2 Southern Survey and full release of eBOSS Spectra. The Astrophysical Journal Supplement Series. 2020, Vol.249, No.1, pp. 3.
Boller T., et al. Second ROSAT all-sky survey (2RXS) source catalogue. Astronomy & Astrophysics. 2016, Vol. 588, pp. A103.
Freedman W. L., et al. Final results from the Hubble Space Telescope key project to measure the Hubble constant The Astrophysical Journal. 2001, Vol. 553, No.1, pp. 47.
Elvis M., et al. Spectral energy distributions of type 1 active galactic nuclei in the COSMOS survey. I. The XMM-COSMOS sample The Astrophysical Journal. 2012, Vol.759, No.1, pp. 6 – 13."
